Lumion Amsterdam Interieur
In het oorspronkelijke schoolgebouw aan de Amsterdamse Vlaardingenlaan was een MTS gehuisvest. Dit brutalistische gebouw uit 1973 was ontworpen door architect Ben Ingwersen. Nu is hier Lumion Amsterdam gevestigd, een scholengemeenschap voor VMBO-t, havo en VWO. Voor de onderwijsambities van Lumion voldeed het gebouw niet meer. Na een ingrijpende revitalisatie is een nieuw gebouwensemble ontstaan, ontworpen door atelier PRO. Het bestaande gebouw is respectvol gerenoveerd. Van de oude praktijkhallen is een deel verwijderd en een deel vernieuwd. Daarnaast is er een nieuw vijflaags bouwdeel bijgekomen. De onderbouw is ondergebracht in het nieuwe bouwdeel en de bovenbouw in het gerenoveerde gebouw. Ook het interieur onderging een rigoureuze vernieuwing.
Bij Lumion geloven ze dat, de manier waarop je de ruimtes inricht en vormgeeft, gedrag stimuleert en het leerproces helpt ontwikkelen. In tegenstelling tot klassieke scholen zijn hier slechts weinig traditionele klaslokalen. In het nieuwbouwdeel waar de onderbouw zit, heeft iedere verdieping een grote open ruimte. Die ademt een sfeer van huiselijkheid en geborgenheid en is ingericht voor verschillende leeractiviteiten.
De onderwijsvisie is gebaseerd op het bouwen van een community. Daarom moesten de ruimtes zo transparant mogelijk worden, met zo min mogelijk dode hoeken, maar wel met knusse plekken waar leerlingen een beschut gevoel krijgen. Die transparantie bij de open ruimtes van de onderbouw reikt zelfs tot in de open docentenruimtes toe.
De onderbouw is gehuisvest in de nieuwbouw. Elke verdieping heeft een eigen thema in de vorm van zogenaamde nesten. De themanesten komen overeen met de ontwikkelingsfasen die leerlingen doorlopen. Voor de herkenbaarheid en het daarbij behorende karakter heeft ieder nest een iconisch vormgegeven ruimtelijk object.
Je begint in het nest van Nature Takes Over, dat vertaald werd naar een boomhut. Dan komt Escher meets Einstein dat vertaald werd naar een object dat uit gelaagde kubussen bestaat en associaties maakt met ruimtelijke schaalniveaus. Volgende fase, Granny Revisited, maakt gebruik van een tapijt waar je op allerlei manieren lekker kunt zitten. Laatste fase, Mary Quant, wordt geassocieerd met de wereld op zijn kop zoals in de jaren ‘60 van de vorige eeuw.
Naast iconische objecten lokt de inrichting van de ruimte verschillend gebruik uit om te leren.
Het gerenoveerde bouwdeel is het domein van de bovenbouw. De dichtgeslibde gesloten gangen zijn doorgebroken waardoor veel open plekken zijn ontstaan. De ruimtes helpen de leerlingen zich klaar te stomen voor hoger onderwijs. Je volgt sessies in plaats van lessen. Zo zijn er verwonderzalen, zoals een debatteerruimte (groene Lagerhuis), maar ook een Space Odyssey- achtige collegezaal met een strakke inrichting of een zaal met podium voor TED talks. Het is de leerlingenperceptie ten opzichte van de docent die bepalend is welke ruimte gebruik wordt. Leerlingen kunnen zo op verschillende manier de stof tot zich nemen, hartstochtelijk debatteren, verwonderd worden en geïnspireerd raken.
