Het stadhuis van IJsselstein is een gebouw van UN Studio van Ben van Berkel uit het jaar 2000. Het gebouw is opgetrokken uit beton en groengetint profielglas en heeft een rigide uitstraling. Het entreegebied van het gebouw is hoog en snijdt met de aanwezige hoeveelheid daglicht als het ware door het gebouw heen. Deze centrale as eindigt in de binnentuin van het gebouw. In dit entreegebied is een monumentale betonnen trap die leidt naar de voormalige trouwzaal.
De stadhuisfunctie heeft in de afgelopen 20 jaar een enorme transformatie doorgemaakt. Veel burgerzaken zijn tegenwoordig online te regelen en vereisen geen fysiek bezoek meer. Daarnaast hadden de kantoorgebieden van het gebouw een dusdanige overmaat aan oppervlakte dat er externe partijen, zoals de Politie en de lokale woningbouwvereniging zijn benaderd voor deelgebruik. Dit resulteerde in een gebruiksverandering in het entreegebied van het gebouw. Het aantal balies is van tien teruggebracht naar twee stuks en de vrijgekomen ruimte is getransformeerd naar een gezamenlijk ontvangst en vergadergebied.
Als reactie op de rigide architectuur van het gebouw is het nieuwe interieur vormgegeven met verzachtende, kleurrijke en warme materialen. Het gebied waar voorheen de balies waren gesitueerd is open gemaakt en voorzien van een pantry en wachtmeubilair. Tegen de buitengevel zijn een tiental vergaderruimtes gerealiseerd.
De ruimtes zijn zo veel mogelijk voorzien van glas zodat het daglicht van de buitengevel doordringt tot in het centrale middengebied. Met een speciaal ontwikkeld grafisch patroon dat in etsfolie op de glaswanden is aangebracht is de privacy in deze ruimtes gewaarborgd zonder teveel daglicht weg te nemen. Door gebruik te maken van de juiste nieuwe producten in combinatie met bestaand meubilair is er met een minimaal budget een maximaal resultaat behaald. De nieuw toegepaste meubels zijn nagenoeg allemaal van Nederlandse bodem.
De bestaande entreebalie is uitgekleed en de buitenzijde is bekleed met essen tapisdelen waardoor er een warm welkomstmoment ontstaat bij binnenkomst. Met een nieuwe loopbrug die in detaillering volledig het handschrift van Ben van Berkel volgt is er een rechtstreekse ontsluiting gecreëerd tussen het entreegebied en de kantoren op de verdiepingen.
De drie Cappellini Balance mobielen, die vanuit het plafond gependeld zijn, transformeren de oorspronkelijk zeer kille ruimte en spelen een spel met de zwaartekracht. Zo is steeds gebruik gemaakt van uitgesproken vriendelijke invullingen om het harde afstandelijk gebouw dichter bij de gebruikers te brengen en een aangename werk en ontvangst omgeving tot stand te brengen.
