Een voormalige koeien- en paardenstal, behorend bij de hoger gelegen boerderijen aan het Walikerplein, is in de loop der eeuwen verbouwd tot een bewoonde langgevelboerderij. Door de vele aanpassingen en verbouwingen heeft het exterieur van de boerderij weinig historische waarde meer, het interieur daarentegen is grotendeels intact. Daarom wordt deels over de bestaande raamopeningen heen, een nieuwe met vlas geïsoleerde schil van metselwerk en houten latten aan de buitenzijde van de boerderij aangebracht.
Aan de stenen kopgevel wordt een afwijkend nieuw raam toegevoegd dat vanuit de eetkamer direct zicht geeft op het omliggende landschap met de nieuw aangelegde natuurtuin en waardoor de ochtendzon naar binnen komt.
De ruimtelijke ervaring in het interieur wordt centraal gesteld waarbij de authentieke elementen als de gemetselde scheidingsmuren en het eikenhouten gebint behouden blijven. Door het ontwerp van een grote binnenruimte met open verbindingen ontstaat er zicht op de kapconstructie. Hierbij is de tv-kamer verdiept op de plek van de herontdekte verlaagde potstal, waardoor het laaghangende markante vorkgebint kan worden behouden. De kapconstructie is aan de zuidzijde opengemaakt met grote puien en een glazen dak om de zon met haar licht en warmte tot diep in de woning te laten doordringen. Zo openen en verwarmen de glazen toevoegingen de voorheen donkere stalruimtes. Lamellen op het glazen dak zorgen voor schaduw in de zomermaanden. Grote schuifpuien met bijzondere detailleringen en dakramen zorgen voor een natuurlijke luchtstroming in huis.
Nieuwe elementen en moderne bouwmaterialen geven het interieur een hedendaagse uitstraling. De boerderij is zo op eigentijdse wijze haar vierde bouwgeschiedenis in gegaan.