Huis ter Kleef – Haarlem
Herbestemming kaatsbaan tot yogacentrum
De monumentale kaatsbaan uit de 16e eeuw in de Haarlemmer Kweektuinen is op bijzondere wijze verbouwd tot een nieuw, inspirerend yogacentrum. Met veel aandacht zijn historisch waardevolle onderdelen gerestaureerd. Daarnaast zijn met veel respect voor het gebouw nieuwe elementen aan het interieur toegevoegd, waardoor een passende uitstraling bij de nieuwe functie is verkregen.
Kaatsbaan Huis ter Kleef is rond 1573 één van de zeldzame overdekte banen in Nederland, waar men een witte bal met een soort racket tegen de kaatsmuur sloeg. Vervolgens is het gebouw twee eeuwen gebruikt als boerderij, waarbij de kaatsruimte gesplitst werd in een koeienstal en een wagendeel. Vanaf 1910 werd de plantsoenendienst hierin gehuisvest en in 1953 diende het als gemeentekantoor. Stadsherstel Amsterdam verwierf 2 jaar geleden het gebouw in een slechte staat en had als doel het monument te redden van verder verval. Aannemer Holleman Santpoort en architectenbureau Studio Kabbes werden ingeschakeld om het gebouw toekomstbestendig te maken en het te verbouwen tot een veelzijdig yogacentrum.
In het architectonisch ontwerp is nadrukkelijk gestreefd naar een harmonieuze samenhang tussen het monumentale gebouw en het nieuwe interieur. Door toepassing van heldere contrasten zijn de historische ruimten en de nieuwe toevoegingen duidelijk herkenbaar. Het palet van materialen en kleuren is eenvoudig gehouden om een rustige, evenwichtige sfeer te creëren.
Harmonie gebouw en interieur – contrast oud en nieuw
De verdiepte, warmgrijze gietvloer volgt de contouren van de originele kaatsruimte. De gemetselde kaatsmuur is behouden gebleven en levert een fantastisch beeld op in de grote yogazaal. De plaats van de latere doorgang voor boerderijwagens wordt benadrukt door één groot, glazen raam. De permanent openstaande deurluiken aan buitenzijde zijn met veel gevoel voor historische details gerestaureerd.
De kleine yogazaal is door een nieuw kastmeubel, met rondom een ranke glaspui, subtiel gescheiden van de corridor. De monumentale balken lopen door het glas naar de gang en maken de oorspronkelijke ruimte van de koeienstal duidelijk zichtbaar. Aannemer Holleman heeft de balken prachtig in ere hersteld met ambachtelijke timmertechnieken zonder schroef, spijker of lijm. Het kastmeubel is enerzijds de garderobe voor yogabezoekers en anderzijds de opbergruimte voor alle yoga-attributen. Zo zijn de oude gevels en wanden vrijgebleven van bergruimte wat voor een wenselijke visuele rust zorgt.
Bij de entree markeert de nieuwe eikenhouten vloer het voormalige woongedeelte. De dubbele toiletgroep uit de jaren ‘50 is hier gesloopt om direct zicht op de schouwkamer te bieden. Dit is nu de relaxte ontvangstruimte die als huiskamer is ingericht door styliste Wendy Verhaegh. De verwijderde toiletdeuren zijn op de 1e verdieping hergebruikt als toegangsdeuren voor de kleed- en toiletruimten.
De samenhang tussen het oude gebouw met haar specifieke kenmerken en de nieuwe ingrepen met het sterke contrast, heeft geleid tot prachtige ruimten met een prettige, rustige uitstraling. Met oog voor kwaliteit is sterk geïnvesteerd in het behoud van het monument voor de toekomst. Het is niet alleen een Gesamtkunstwerk van exterieur en interieur geworden, het is vooral een Gesamtkunstwerk van de opdrachtgever en de ontwerpende en uitvoerende partijen. En dat is voelbaar in elke ruimte.