Het rijksmonumentale pandje aan de historische haven van Zierikzee stond al ruim vier jaar leeg. Dit als gevolg van haar smalle en diepe plattegrond. Tijdens de aanleg van de kavels bepaalde de breedte van de woning de hoogte van de belasting. Een betaalbare kavel was daarom smal en diep. Bovendien was het interieur van het pand in de jaren zeventig ontdaan van al haar historische elementen. De vraag rees hoe een historische huls met een plattegrond van circa twintig bij drie meter getransformeerd kan worden in een eigentijdse en prettige woning.

Tim de Graag ontwierp een plan waarin de relatie tussen ruimtelijke kwaliteit, daglicht en het interieur centraal stond. Het resultaat is een consequent gebouw met een ogenschijnlijk sobere materialisering. Zwart stalen details, eiken hout, wit stucwerk en een solide vormentaal komen systematisch terug in zowel architectuur als interieur. Deze sobere materialisering draagt bij aan de ruimtelijke ervaring van het smalle pand en creëert een rustige sfeer voor de bewoners.
De plattegrond is relatief open maar biedt voldoende privacy. De riante entree is voorzien van zwarte dubbele stalen deuren om daglicht toe te laten treden tot de werkkamer met royale multifunctionele gangzone. Om goed te kunnen werken werd een bureau nauwkeurig ingepast tussen een aantal nissen die secundaire functies bevatten. Deze nissen dragen enerzijds bij aan de ruimtelijke beleving, anderzijds organiseren ze de nodige privacy om geconcentreerd te kunnen werken in de open ruimte.

Op de eerste verdieping bevindt zich de woonkamer met uitzicht op de historische haven en op de beneden verdieping is de woonkeuken met openslaande deuren naar de stadstuin gepositioneerd. Om de smalle ruimte optimaal te benutten werd in samenwerking met een meubelbouwer een maatwerk tafel en bank ontworpen. Ambachtelijke zwart stalen details in het meubilair verwijzen op abstracte wijze naar de zwart stalen details in de architectuur. Het keukenblad is qua kleur en textuur nauwkeurig afgestemd op de natuurstenen dagkanten van de gevel.

Op de tussen-verdieping bevindt zich de lichte slaapkamer en een inpandige logeerkamer. De gastenkamer is voorzien van een uitschuifbaar bed dat precies afgestemd is op de maatvoering van het verticale raam in de kamer. Een T-vormige trap verbindt de verschillende verdiepingen op logische wijze.

Centraal in het plan ligt een kaarsrechte zichtlijn van twintig meter door het hart van de woning. Deze zichtlijn versterkt de relatie met zowel de omgeving als de functies binnen het gebouw. De zichtlijn is ontworpen in samenhang met de positie van de daklichten en de eiken houten trap die door de woning slingert. De positionering en de detaillering van de daklichten is zo ontworpen dat er een boeiend spel van direct en indirect daglicht in het centrum van het huis ontstaat. Dit spel wordt aangevuld door een zorgvuldig ontworpen lichtplan waarin sfeerverlichting en functionele verlichting op consequente wijze door het gehele huis is doorgevoerd.

Het nauwkeurig op elkaar afstemmen van ruimtelijke kwaliteit, (vast) meubilair, materiaal, daglicht, en kunstlicht leidt tot een verassend ruime woning waarin zowel horizontaal als verticaal contact mogelijk is en waarin privacy gewaarborgd blijft. Het spel van licht en schaduw in combinatie met de sobere materialisering levert bovendien een bijna serene rust op die bijdraagt aan het woongenot van de gebruikers. Mede dankzij een uitgekiend ontwerp waarin het interieur en de architectuur nauwkeurig op elkaar afgestemd werden, kon het smalle pandje aan de historische haven van Zierikzee van leegstand gered worden.